پيام

ماه بانو
91/4/11

+ " *اين متن را جدي بگيريم* "! فرزند عزيزم آن زمان که مرا پير و از کار افتاده يافتي اگرهنگام غذا خوردن ، لباس هايم را کثيف کردم و يا نتوانستم لباسهايم را بپوشم اگرصحبت هايم تکراري و خسته کننده است صبور باش و درکم کن به ياد بياور ، وقتي کوچک بودي ، مجبور مي شدم روزي چند بار لباسهايت را عوض کنم(ادامه)

توحيدي 91/4/12

براي سرگرمي يا خواباندنت مجبور مي شدم بارها و بارها داستاني را برايت تعريف کنم وقتي نمي خواهم به حمام بروم ، مرا سرزنش نکن وقتي بي خبر از پيشرفت ها و دنياي امروز ، سئوالاتي مي کنم با تمسخر به من ننگر وقتي براي اداي کلمات يا مطلبي ، حافظه ام ياري نمي کند ، فرصت بده وعصباني نشو

وقتي پاهايم توان راه رفتن ندارند ، دستانت را به من بده ... همانگونه که تو اولين قدم هايت را درکنار من برداشتي زماني که مي گويم ديگر نمي خواهم زنده بمانم و مي خواهم بميرم ، عصباني نشو ... روزي خود مي فهمي ازاينکه در کنارت و مزاحم تو هستم ، خسته وعصباني نشو ياريم کن ، همانگونه که من ياريت کردم

کمک کن تا با نيرو و شکيبايي تو ، اين راه را به پايان برسانم *فرزند دلبندم ، دوستت دارم ...*

*ممنون قابل تامله*

مرسي

:( بعضي وقتا خودمونم حواسمون نيست..بي صبري و بداخلاقيمون دلشونو ميشکنه...واي خداي من ما رو ببخش...متشکر از يادآوري به جاتون...

خدايا کمک کن قدردان باشيم .

دلم گرفت